Rekultywacja to nic innego jak proces polegający na przywróceniu terenom zdegradowanym przez działalność człowieka pierwotnej formy, czyli naturalnych walorów użytkowo-przyrodniczych. Takie działania podejmuje się zarówno w przypadku gruntów, jak i różnego rodzaju wód śródlądowych (zwłaszcza jezior). Stanowią one niezwykle istotny element ochrony środowiska. Rekultywacja dotyczy w szczególności obszarów poprzemysłowych, choć nie tylko.
Największą popularnością od lat cieszy się rekultywacja gruntów, odbywająca się przede wszystkim tam, gdzie dawniej królował przemysł górniczo-hutniczy lub rolniczy. Obejmuje ona prawidłowe kształtowanie rzeźby terenu, poprawienie właściwości fizyko-chemicznych gleby, usuwanie skażonej warstwy gleby, wzmacniania naturalnych skarp, nawadnianie gruntów nadmiernie wysuszonych, sadzenie roślin próchnicotwórczych, zalesianie i budowanie komfortowych dróg dojazdowych. Z kolei rekultywacja wód koncentruje się na oczyszczaniu warstw podziemnych, natlenianiu, regulowaniu biegu rzek, zarybianiu, likwidowaniu kolonii sinic, bagrowaniu osadów czy wydobywaniu z akwenów substancji toksycznych. Dodajmy, że rekultywacja w Polsce ma miejsce choćby w okolicach Krakowa (Zalew Zakrzówek), Kielc (kamieniołomy wapienia) oraz w bliskim sąsiedztwie Bytomia (hałdy pogórnicze).
